Er zijn in Nederland veel instanties die geld van ons verlangen zonder dat we precies weten waarvoor dat geld eigenlijk bedoeld is. Laat staan dat we begrijpen waarom die clubs bestaan. Hoogheemraadschappen vallen wat mij betreft in die categorie. Er viel een fijne rekening in de bus van het Hoogheemraadschap De Stichtse Rijnlanden. Er viel niet veel op, behalve dat ik moest betalen. Enneh, o ja, er zat een leaflet in. Daarin legde het heemraadschap uit waarvoor het bestaat. Ze hebben drie kerntaken: Schoonwater, veilige dijken en droge voeten (ook die van Peter Timofeef). Waarom schrijf ik hier over? In een vorig artikel ageerden we een tegen eye tracking. Maar bij het lezen van het leaflet-je viel het mij ineens op dat ik informatie miste. Dat kwam omdat ik per pagina van links naar rechts las. Op de tweede pagina las ik dat ze drie kerntaken hebben en dacht; waar is die derde dan? De bladindeling was ineens anders geordend dan de vorige pagina. Met een beetje moeite had de communicatie adviseur zelf een klein eye tracking onderzoekje kunnen doen. Gewoon onder een aantal collega’s en héél betrokken familieleden. Klopt de opbouw? Leest het lekker door? Mis je iets? Begrijp je wat er staat? In dit geval had dat ook de tekst geholpen.