Vorige week in de Sp!ts: oersaaie advertentie van het Ministerie van VROM. “Kun jij energiebesparen leuk maken? VROM daagt je uit!” Naast de header staat één voorbeeld om uit te werken en een link naar het Burgerplatform van VROM. De spetterende uitdaging is meehelpen aan voorstellen om het energieverbruik te verminderen en daarmee de uitstoot van broeikasgassen. Afgezien van de sexy tekst is de belofte om mee te mogen helpen aan voorstellen natuurlijk net zo’n turn off als de vraag om over drijfzand te lopen.
Het het lijkt een trend te worden om burgers uit te dagen. De provincie Gelderland – ze noemen zich (Gld.)– daagt je uit om studenten na hun studie in het openbaar vervoer te houden. De incentive is interessant: € 2000,–. Daar kun je mee thuis komen. Ik wil het niet hebben over de executie, want die rammelt een beetje. Omdat de overheden niet weten hoe ze ons bij het beleidvormen, besturen en uitvoeren kunnen betrekken grijpen ze naar methodes als “De Uitdaging”. Met een prijsje hier of daar krijg je wel een aantal mensen zo gek om te reageren, maar het blijft hapsnapwerk. Een korte piek van interesse die keihard daalt als er geen concrete resultaten komen. De truc is om het klein te houden en er een continuproces van te maken. Als de gemeente Utrecht bij mij in de buurt iets wil doen, weet ik zeker dat er drie actiecommitees aan de slag gaan. En misschien doe ik zelf wel mee. Waarom? Omdat de relevantie er van afspat en omdat wij dan pas het idee hebben dat we er daadwerkelijk iets aan kunnen doen. Ik daag de overheid uit om daar beleid van te maken en uit te voeren.